یاتاقان ها اجزای اصطکاکی هستند که در تماس و حرکت نسبت به قسمت دیگر بارها را حمل می کنند. حرکت می تواند کشویی یا چرخشی باشد. دو نوع بلبرینگ وجود دارد: بلبرینگ ساده و یاتاقان غلتکی. انواع دیگر یاتاقان ها عبارتند از یاتاقان های سیال که بار خود را روی لایه نازکی از گاز یا مایع تحمل می کنند. بلبرینگ های مغناطیسی که از میدان مغناطیسی برای حمل بار استفاده می کنند. بلبرینگ های انعطاف پذیر لولا مانند که در آن بار توسط یک عنصر منحنی پشتیبانی می شود. بلبرینگ های جواهر مورد استفاده در ساعت ها
یاتاقان های ساده که به نام های بوشینگ، بوشینگ یا یاتاقان های آستینی نیز شناخته می شوند، معمولاً استوانه ای هستند و فاقد قطعات متحرک هستند.
پیکربندی استاندارد شامل یاتاقان‌های استوانه‌ای برای بارهای شعاعی، یاتاقان‌های فلنجی برای بارهای محوری شعاعی و سبک، واشرهای رانشی و فلنجی برای بارهای محوری سنگین و لغزنده‌هایی با اشکال مختلف است. آنها همچنین می توانند به صورت سفارشی طراحی شوند، از جمله اشکال خاص، ویژگی ها (شیارهای عمیق، سوراخ های روغن، بریدگی ها، برآمدگی ها و غیره) و ابعاد.
یاتاقان های ساده برای حرکات کشویی، چرخشی، نوسانی یا رفت و برگشتی استفاده می شوند. در کاربردهای کشویی از آنها به عنوان یاتاقان های ساده، نوارهای یاتاقان و صفحات سایش استفاده می شود. در این کاربردها، سطح لغزنده معمولاً صاف است، اما می تواند استوانه ای نیز باشد و حرکت همیشه خطی است، نه چرخشی. کاربردهای چرخشی شامل سطوح استوانه ای و یک یا دو جهت حرکت است. کاربردهای نوسانی و رفت و برگشتی مسطح یا استوانه ای هستند، اما در هر دو جهت حرکت می کنند.
ساختار یاتاقان ساده برای نصب آسان می تواند جامد یا شکاف (باربرینگ زخمی) باشد. تطبیق بلبرینگ با برنامه مهم است. بارهای زیاد به بلبرینگ هایی با سطح تماس بیشتر و ظرفیت حمل بار بالا نیاز دارند. طرح‌های بلبرینگ با روان‌کننده‌های جامد می‌توانند در دماهای بالاتر نسبت به یاتاقان‌های روغن/گریس کار کنند. کاربردهای با سرعت بالا به روان کننده های خاصی نیاز دارند تا گرما و اصطکاک را به حداقل برسانند. بلبرینگ های ساده با ساختارهای مختلفی تولید می شوند و انتخاب محصول بستگی به شرایط عملیاتی و الزامات عملکرد برنامه دارد.
انواع بلبرینگ های ساده
یاتاقان های ساده فلزی پلیمری از یک پشتی فلزی، معمولاً فولادی یا برنزی تشکیل شده اند که روی آن یک لایه برنز متخلخل زینتر می شود، که سپس با PTFE و مواد افزودنی آغشته می شود تا سطح کاری به دست آید که خاصیت باربری ضد اصطکاک و مقاوم در برابر سایش ایجاد می کند. . این بلبرینگ ها را می توان با اصطکاک خشک یا روغن کاری خارجی انجام داد.
یاتاقان‌های ساده را می‌توان از پلاستیک‌های مهندسی نیز ساخت که در شرایط عملیاتی خشک و روغنکاری شده دارای مقاومت سایش و اصطکاک کم هستند. از طریق قالب‌گیری تزریقی، می‌توان آنها را به هر شکلی طراحی کرد و می‌توان از انواع رزین‌های مخلوط با الیاف تقویت‌کننده و روان‌کننده‌های جامد ساخت. این بلبرینگ‌ها دارای پایداری ابعادی، ضریب اصطکاک پایین و هدایت حرارتی خوبی هستند.
یاتاقان های تقویت شده با الیاف شکل دیگری از یاتاقان های کشویی هستند که از فایبرگلاس، رزین و الیاف برای یک لایه کشویی با اصطکاک کم و مقاوم در برابر سایش تشکیل شده است. این ماده قادر است بارهای استاتیکی و دینامیکی بالایی را تحمل کند و بی اثر بودن ذاتی آن را برای استفاده در محیط های خورنده مناسب می کند.
یاتاقان های ساده برنزی تک فلزی، دو فلزی و متخلخل برای بارهای زیاد و حرکات با سرعت کم در کاربردهای صنعتی خشکی و زیر آب طراحی شده اند. بلبرینگ‌های برنز جامد روانکاری شده عملکردی بدون نیاز به تعمیر و نگهداری در کاربردهای با دمای بالا ارائه می‌کنند، در حالی که یاتاقان‌های تک فلزی و دو فلزی برای کاربردهای روغن کاری طراحی شده‌اند.
تفاوت بین بلبرینگ ساده و یاتاقان نورد
یاتاقان‌های غلتشی از توپ‌ها (بالبرینگ‌ها) یا غلتک‌های استوانه‌ای (غلتک یا بلبرینگ سوزنی) استفاده می‌کنند. این عناصر در حلقه های یاتاقان یا "حلقه ها" قرار دارند که در آن جابجایی با مقاومت کمی در لغزش آسان می شود. بلبرینگ‌ها نوع معمولی هستند و می‌توانند بارهای شعاعی و محوری را حمل کنند.
با این حال، یاتاقان‌های غلتشی در معرض حالت‌های خرابی مانند خرابی بار هستند، زمانی که مسابقه‌ها به دلیل بارگذاری توسط عناصر غلتشی تغییر شکل می‌دهند، یا در صورت بارگذاری بیش از حد توپ‌ها، آسیب‌های هورمونی کاذب به دلیل بارهای مکرر در شرایط استاتیک، و توپ‌ها تغییر شکل می‌دهند. سایش ناشی از حرکت نوسانی به دلیل روانکاری ناکافی. استوانه ای بلبرینگ غلتکی برای حمل بارهای سنگین‌تر طراحی شده‌اند و تماس بیشتری با مسیرهای مسابقه دارند و بار را در منطقه بزرگ‌تری پخش می‌کنند. با این حال، آنها برای کاربردهایی که شامل بارهای رانشی هستند مناسب نیستند.
بین یاتاقان های معمولی و رولبرینگ تفاوت وجود دارد.
به دلیل طراحی پیچیده چند جزئی، ساختار دقیق و نصب دقیق، یاتاقان های غلتشی اغلب بسیار گران تر از یاتاقان های معمولی هستند.
بلبرینگ های غلتشی برای کاربردهایی که نیاز به موقعیت دقیق محور و/یا اصطکاک بسیار کم دارند، مناسب ترند. بلبرینگ‌های ساده به دلیل سطح تماس و سازگاری بزرگ‌تر، ظرفیت بار بیشتری دارند و می‌توانند در برابر ضربه‌های زیاد و بارهای لبه مقاومت کنند.
یاتاقان‌های ساده بهتر از برخی از یاتاقان‌های غلتشی ناهماهنگی را جبران می‌کنند تا اثرات بارهای لبه را کاهش دهند.
طراحی بسیار نازک و یک تکه بلبرینگ ساده، اندازه بدنه را کاهش می دهد و در نتیجه باعث صرفه جویی قابل توجهی در فضا و وزن می شود.
یاتاقان های ساده در برابر آسیب های ناشی از حرکت نوسانی مقاومت بیشتری دارند و در نتیجه عمر یاتاقان طولانی تر می شود.
یاتاقان‌های ساده در سرعت‌های بالا و بارهای کم بدون آسیب به سایش ناشی از لغزش عناصر غلتشی کار می‌کنند و خاصیت میرایی دارند.
هیچ قطعه متحرک داخلی در یاتاقان‌های ساده وجود ندارد، بنابراین در مقایسه با یاتاقان‌های غلتشی، در یک سیستم روغنکاری شده، عملکرد آرام‌تر و سرعت نامحدود است.
نصب بلبرینگ های ساده به طور مستقیم در محفظه های ساده عملاً آسیب های مونتاژ را در مقایسه با یاتاقان های غلتشی از بین می برد.
در مقایسه با یاتاقان‌های غلتشی استاندارد، یاتاقان‌های غیرفلزی ساده از مقاومت در برابر خوردگی بالاتری برخوردار هستند.
یاتاقان‌های ساده می‌توانند اصطکاک خشک ایجاد کنند و هزینه‌های اضافی روانکاری، روان‌کننده‌ها در تعمیر و نگهداری و خرابی تجهیزات را از بین ببرند.
بلبرینگ های ساده می تواند در دمای بالا خشک شود و آلوده شود.
