بلبرینگ های خود تراز به این دلیل نامگذاری شده‌اند که می‌توانند به طور خودکار ناهماهنگی بین شفت و صندلی یاتاقان را تا حد معینی تنظیم کنند و در نتیجه از عملکرد طبیعی یاتاقان اطمینان حاصل کنند. تحقق این عملکرد عمدتاً به طراحی ساختاری منحصر به فرد و حرکت انعطاف پذیر عناصر نورد بستگی دارد.
ساختار هسته بلبرینگ خود تراز شامل یک حلقه بیرونی، یک حلقه داخلی، عناصر نورد و یک قفس است. در میان آنها، راهروی حلقه بیرونی به شکل کروی طراحی شده است که کلید تحقق عملکرد تراز خودکار است. هنگامی که یاتاقان تحت بارهای خارجی قرار می گیرد و بین شفت و صندلی یاتاقان ناهماهنگی وجود دارد، شکل کروی راه راه رینگ بیرونی به آن اجازه می دهد تا نسبت به حلقه داخلی تا حدی کج شود و توپ آزادانه بین قسمت داخلی غلت بزند. و مسیرهای رینگ بیرونی برای انطباق با این حالت کج. در حین کار، توپ وظیفه انتقال بار را بر عهده دارد و از طریق غلتش انعطاف پذیر و لغزش کوچک خود، دائماً موقعیت خود را تنظیم می کند تا تغییرات شکاف بین حلقه های داخلی و خارجی را متعادل کند. این مکانیزم تنظیم دینامیکی تضمین می کند که یاتاقان می تواند در شرایط کاری مختلف یک حالت عملکرد پایدار را حفظ کند، لرزش و اصطکاک ناشی از ناهماهنگی را کاهش می دهد و در نتیجه عمر مفید یاتاقان را افزایش می دهد.
به منظور بهبود بیشتر راندمان کاری و پایداری بلبرینگ های خود تراز، روانکاری یک بخش ضروری است. روان کننده ها می توانند سطح تماس مستقیم بین توپ و مسیر مسابقه را کاهش دهند، ضریب اصطکاک را کاهش دهند و گرمای تولید شده توسط اصطکاک را از بین ببرند. در عین حال، یک طراحی روانکاری معقول می تواند از ورود آلاینده ها به بلبرینگ جلوگیری کند و آن را تمیز و خشک نگه دارد.
اصل کار بلبرینگ های خود تراز کننده مزایای زیادی به آن می دهد. این می تواند به طور خودکار ناهماهنگی بین شفت و صندلی بلبرینگ را جبران کند و دشواری نصب و تنظیم را کاهش دهد. در مرحله دوم، ویژگی های اصطکاک کم و سر و صدای کم باعث می شود که یاتاقان ها در حین کار پایدارتر و بی صداتر شوند. علاوه بر این، سرعت بالا و عمر طولانی نیز یکی از دلایل محبوبیت بلبرینگ های خود تراز هستند.
